Ken Uzelf of De reis van de held

De maxime Gnothi seauton op vensterglas in een gebouw in Ludwigshafen (de ε is door contractie (crasis) afwezig).

Ken Uzelf, de ware weg naar vrijheid?

De spreuk ‘Ken uzelf’ is een tekst die gegraveerd staat boven de toegang van het meest heilige deel van de Apollotempel in Delphi, een tempel nabij Athene in Griekenland.

De meningen verschillen over van wie de spreuk afkomstig is, maar Thales van Milete, een filosoof die enkele eeuwen voor Christus leefde, bestempelde ‘Ken Uzelf’ als het moeilijkste dat een mens kan verwezenlijken in zijn leven. Het is alsof we dit onbewust weten en daarom niet snel geneigd zijn om spontaan diep in onszelf te duiken.

Het gevoel iets te missen

Toch komt in ieders leven een moment dat, meestal ongemerkt, de zoektocht naar het ware zelf begint. Voor veel mensen is het in dit leven. De zoektocht ontstaat als het resultaat van een diep gevoel dat er iets mist. Het is ook alsof een levenslang goed verborgen code actief wordt naarmate het gevoel van gemis dichter naar de oppervlakte komt zodat je niet anders meer kunt dan er gehoor aangeven. Het feit dat de Aarde door een diepe transformatie gaat, heeft effect op mensen en dat drijft het gevoel van gemis naar de oppervlakte van het bewustzijn.

De reis van de held begint

Eenmaal op het pad van zelfontdekking is er geen weg terug, je moet voort en dan blijkt het padloze pad naar zelfkennis je langs de nodige uitdagingen te voeren met daarbij een eindeloos lijkende eenzaamheid zonder de mogelijkheid je om te keren, terug naar het oude vertrouwde dat op dergelijke momenten als een verloren paradijs voelt. Dan blijkt ook dat het onmogelijk is om iets waar je je bewust van bent geworden weer onbewust te maken en een weten te on-weten. Je Reis van de Held is begonnen en onbegrip van je omgeving is je beloning.

Een herinnering

Ik herinner mij nog goed dat ik ergens halverwege de jaren ‘70 achterop de fiets zat bij degene die mijn eerste echtgenoot zou worden. We waren op weg naar de Movies, een bioscoop in Amsterdam.

Halverwege riep ik vanaf de bagagedrager: ‘denk jij ook dat er meer is tussen Hemel en Aarde?’

‘Wat bedoel je?’ klonk er argwanend.

‘Nou, gewoon, dat er meer is dan alleen deze planeet en wat wij kunnen zien.’

‘Je bedoelt een God?’

‘Nou ja, God, gewoon meer dan wij kunnen zien.’

‘Belachelijk! Het is heel simpel wat je ziet is wat er is. Meer niet.’

‘Dus jij denkt dat als je doodgaat, je voor eeuwig verdwijnt?’

‘Ja, natuurlijk! Geloven is voor de dommen. Ik laat mij niet voor de gek houden en ga al helemaal niet bidden naar iets wat niet bestaat. Ik hoop toch werkelijk dat jij niet zo stom bent om daarin te trappen want als dat zo is, ben je niet goed wijs.’

Nu hield ik er niet van om voor dom aangezien te worden, dus heb ik twaalf jaar lang mijn kaken op elkaar gehouden en toen verliet ik nummer een. Maar ik vermeed angstvallig de weg naar binnen, dook volop in alle verleidingen van de buitenwereld en begon als alleenstaande moeder van twee dochters aan een carrière.

Kop in het zand 

Nog een echtgenoot later en een zoon rijker, na tweemaal een burn-out en nog steeds volop gefocust op succes in de buitenwereld, knalde er een auto op die van mij. Ik schoot uit mijn lichaam en was ergens waar het zo fantastisch en vredig was dat ik er eeuwig had willen blijven. Ondertussen was ik mij ervan bewust dat een menselijke stem alsmaar dringend vroeg: ‘gaat het? Gaat het? Mevrouw, gaat het?’

Een dag later leek het wel weer te gaan en ging ik gewoon aan het werk. Maar de hemelse krachten, zo zal ik het nu maar noemen, hadden andere plannen en in de maanden die volgden raakte ik alsmaar verder van het door mijzelf zo prachtig gecreëerde pad af; ik sliep steeds slechter, zette kopjes naast de plank, viel doorlopend van de trap af, kon mijn ogen niet focussen en meer van dat fraais. Ook bleek ik zo vreselijk helderziend geworden dat ik bij zo ongeveer iedereen de vorige levens als een slinger achter hen aan zag bewegen, ik kon ook nog eens op honderden kilometers afstand bij iemand in zijn woonkamer kijken. Ik verzeker je dat dit niet grappig is, en ook nog eens doodvermoeiend. Twee jaar heb ik mij voortgesleept, achtervolgd door een hypotheek, studerende kinderen en verwachtingen waar ik aan wilde voldoen, tot ik letterlijk van mijn stoel viel. Ik gaf mij eindelijk over en liet de controle los. Wat volgde was uitdagend en magisch, al was het lang niet altijd aangenaam.

Geen ontkomen aan 

‘Ken Uzelf’ was mijn leven binnengedrongen en bleek een aardig legertje helpers te hebben meegebracht. In mijn slapeloze nachten kreeg ik met regelmaat bezoek van een wezen die ik de engel noemde. De engel stelde mij vragen, hielp mij dromen te begrijpen en gaf mij op een gegeven moment zelfs de raad eens een bezoek aan een astroloog te brengen. Mijn blik werd breder, ik kreeg begrip van de diepere bedoeling van soms kleine voorvallen, zag niet alleen de buitenkant van mensen, maar voelde hun kern, hun zuivere oorsprong. Een andere helper werd op mijn pad gezet met behulp van een nicht die mij een artikel stuurde over ayahuasca met de opmerking erbij: ‘echt iets voor jou.’ En daar had ze gelijk in, en daarmee deed ‘De Stem’ haar intrede. De Stem gaf mij advies, hielp om inzicht te krijgen in voor mij onbegrijpelijke situaties terwijl ik ondertussen op mijn knieën lag om al mijn emoties kwijt te kunnen. Pas na zestien jaar, waaronder zes jaar onderdompelen in de wijsheid van de opgestegen meesters Adamus Saint-Germain en Kuthumi en de op Aarde aanwezige Sar’h, begreep ik van wie De Stem afkomstig was en sloot de cirkel zich. Binnenwereld en buitenwereld kwamen samen, de relatieve realiteit van alledag kon ik onderscheiden van de absolute realiteit waar mijn Ware Zelf resideert. Rust en vrijheid deden hun entree in mijn leven, waar af en toe een gevoel van opperste geluk doorheen drong.

En de liefde? 

Natuurlijk vergaten de helpers de liefde niet en veranderde mijn relatie tot dit zo begeerde fenomeen radicaal. Ik leerde liefde kennen op een manier die je met de beste wil van de wereld niet kunt bedenken, ik ervaarde wat onvoorwaardelijke liefde is, hoe het uiteindelijk niets te maken heeft met een ander mens, al kan dat wel, maar nooit een voorwaarde kan zijn.

De afspraak 

Onder de vele helpers bevonden er zich twee die mij adviseerden om mijn verhaal op te schrijven. ‘Schrijf je verhaal’, zei de eerste, ‘je zult jezelf beter begrijpen en wie weet hebben anderen er ook nog iets aan.’ Aarzelend begon ik te schrijven tot ik tijdens een reïncarnatiesessie een blik kon werpen op mijn levensplan en mij ineens herinnerde dat ik had afgesproken om van dit leven verslag te doen en het bovendien in de context te plaatsen van de grote transformatie waar de Aarde op dit moment doorheen gaat. Het schrijven werd serieuzer. De hemelse krachten brachten nog meer hulp, eerst door James Joyce op mij af te sturen die in een vorig leven mijn vader bleek te zijn geweest en mij liet ervaren wat het is om het vel van je ziel te schrijven, en vervolgens in de vorm van een arbeidsdeskundige die mij volledig steunde in mijn wens te gaan schrijven en mij koppelde aan een schrijfcoach. Er was geen houden meer aan en schrijven nam mij geheel in beslag terwijl de zoektocht naar wie ik werkelijk ben verder ging. Tot op een dag een weten ontstond dat Het verhaal van duizend levens klaar was en de wereld in kon. Het voelde vreemd, onwennig en het kostte moeite om niet meteen het gat te vullen met trivialiteiten, het boek moest tenslotte ook nog de wereld in worden geholpen.

En toen? 

Ondanks het zeker weten dat het verhaal klaar was, wist ik ook zeker dat ik zelf niet klaar was. Dat al wist ik hoe ik vrede en rust in mijn leven kon creëren, dat nog niet wilde zeggen dat ik de rest van mijn leven met mijn duimen kon gaan zitten draaien en ‘leuke dingen’ doen, absoluut niet. Eerlijk gezegd werd ik met de dag onrustiger van al die rust. Wat was er aan de hand? Wat was het dat mij toch weer voort dreef? Mijn brein draaide weer eens overuren tot het toeval een handje kwam helpen en mij in contact bracht met iemand die precies wist wat het was, die mij liet zien dat ik mij vastklampte aan het lineaire en logische, dat mijn brein, of liever gezegd mind (brein plus herinneringen) opnieuw probeerde om het roer over te nemen en mij weer eens van het een naar het ander dreef in de buitenwereld. Met andere woorden ik klampte mij vast aan de relatieve realiteit waar een mens een speelbal is van alle krachten die er in aanwezig zijn. Rust en vrede bewaren kan alleen als je jezelf niet langer laat voortdrijven door iets dat je niet werkelijk bent, dat gebaseerd is op verwachtingen en afspraken van buiten jezelf, die je in een rol duwen alsof je je aan een tekst in een toneelstuk moet houden. Rust en vrede bewaren kan alleen als je het lineair en logische leven in balans weet te houden met een verticaal leven, balans tussen de relatieve realiteit van het leven op Aarde en de absolute realiteit die zich in een ander deel van jezelf afspeelt, namelijk in je Bewustzijn met hoofdletter. Dat Bewustzijn is eeuwig en heilig, je zou het ook God kunnen noemen of De Bron, Shiva, Allah, Het Ware Zelf, of hoe je het ook wilt noemen. Het Ware Zelf herbergt het diepe weten, Gnost, en leidt je op het juiste moment naar de juiste plaats en voorziet je van alles wat je nodig hebt, al is dat niet altijd wat je zelf denkt nodig te hebben. Gnost opereert onafhankelijk van menselijke verlangens, dient alleen het hoogste, het zal jou en anderen nooit schaden, het wijst je de weg al begrijp je niet altijd de werkelijke bedoeling.

‘Ken Uzelf’ bestaat uit lagen en als je door krijgt hoe het opereert leidt het je van de ene laag van je zelf naar de volgende, en telkens wordt er iets toegevoegd aan je begrip van wie en wat je werkelijk bent: een eeuwig levend en goddelijk wezen. Eeuwig betekent ook dat er geen begin en einde is aan die ogenschijnlijk simpele spreuk bovenaan de toegang van de tempel in Delphi. ‘Ken Uzelf’ staat los van tijd en ruimte en is net zo eeuwig als Het Ware Zelf en oneindig de moeite waard.

Heb de moed om je comfortzone te verlaten en kies voor het grote avontuur dat je naar je Ware Zelf leidt.

Aowa Joy

#Ken-Uzelf #Bewustzijn #God #Shiva #zelfontdekking #WareZelf #Gnost